Erzurum Anadolu Lisesi'nin soğuk ve karlı kış günlerinden birinde, öğrencilerin hafızalarında iz bırakan bir olay yaşandı. O yıl, Erzurum'a beklenenden erken ve yoğun bir kar yağmıştı. Okulun bahçesi ve çevresi beyaza bürünmüştü. Kar yağışının ertesi günü, öğrenciler sınıflarına gitmeden önce bahçede bir araya geldiler.

Sabahtan itibaren herkesin neşesi yerindeydi. Karın tadını çıkarmak isteyen öğrenciler, kısa sürede büyük bir kar topu savaşı başlattılar. 10. sınıflar ve 11. sınıflar arasında başlayan bu eğlenceli savaş, diğer sınıfların da katılımıyla büyüdü. Herkes bir yandan kar toplarını hazırlarken bir yandan da kahkahalar içinde birbirlerine atıyordu. Okulun etrafındaki her köşe ve duvar, savaşçılar için birer sığınak olmuştu.

Okul müdürü Ahmet Bey, pencereden bu manzarayı izlerken gülümsemekten kendini alamadı. Bir süre sonra, öğretmenler de dışarı çıkarak bu eğlenceye katılmaya karar verdiler. Müdür Ahmet Bey, megafonla öğrencilere seslenerek, "Tamam çocuklar, şimdi sıra bizde!" dedi. Öğrenciler, öğretmenlerin de katılmasıyla daha da heyecanlandılar.

Bu anı, öğretmenler ve öğrenciler arasında kurulan sıcak ve samimi bağın güzel bir örneğiydi. Savaş bittiğinde herkes yorgun ama mutluydu. Öğrenciler ıslak ve üşümüş halde sınıflarına dönerken, öğretmenler de derslere kaldıkları yerden devam ettiler. Bu unutulmaz kış günü, Erzurum Anadolu Lisesi'nde yıllar boyunca hatırlanacak ve konuşulacak bir anı olarak kaldı.